Tytuł oryginału: "Stenhuggaren"
Wydawnictwo: Wydawnictwo Czarna Owca
Tłumacz: Inga Sawicka
Rok wydania: 2010 (wydanie papierowe), 2012 (audiobook)
audiobook: czas trwania 14 h
lektor: Marcin Perchuć
Moja ocena : 4/6
To już trzecie spotkanie z Ericką i Patrickiem.
U wybrzeży Fjällbacki z morza zostają wyłowione zwłoki dziewczynki, początkowo wszystko wskazuje na tragiczny wypadek. Jednak w trakcie sekcji zwłok wykryto w płucach dziecka słodką wodę i ślady mydła. Od tej chwili rozpoczyna się już dochodzenie w sprawie morderstwa.
Równolegle toczy się wątek Agnes. Historia Agnes sprzed lat ma ścisły związek z zabójstwem małej Sary.
Uważam, że ciekawy jest aspekt prowadzenia śledztwa w małej miejscowości, dość zamkniętym środowisku, gdzie każdy każdego zna, nachodzenia na siebie różnego poziomu relacji.
Trudno prowadzić dochodzenie w sytuacji, nie tylko ze względu na charakter zbrodni, kiedy ginie dziecko, ale gdy ofiarą jest córka znajomej, a osoby z najbliższego otoczenia stają się podejrzanymi.
O mieszanie się relacji zawodowych i prywatnych, (policjant - podejrzany, który jest jednocześnie znajomym) w tak małej miejscowości nie jest trudno. Nieumiejętność ich rozdzielenia, brak dystansu i obiektywizmu, prowadzi jednego z bohaterów książki na manowce.
Przy trzecim tomie przyzwyczaiłam się do stylu pisarki i przestał mnie drażnić zabieg "Wiem, ale Wam nie powiem", kiedy bohater dowiaduje się czegoś istotnego dla wątku kryminalnego, czytelnik już niekoniecznie, za to może poznać bolączki rodzicielstwa, albo dowiedzieć się co słychać u siostry Ericki. Przyznaję, że coraz bardziej interesują losy bohaterów, ich życie prywatne, bardziej niż zagadka kryminalna. Czytam już z nastawieniem na powieść obyczajową, a nie mrożący krew w żyłach kryminał.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz